یگان خدمتی
لشگر 17 علی بن ابیطالب
شهید احمد محمدی در بیست و یکم خردادماه سال 1336 در شهرستان خمین، دیده به جهان گشود. تحصیلاتش را تا پنجم ابتدایی ادامه داد. در دامان با کرامت مادری مهربان و متدین و بر سفره طیب و طاهر پدری مؤمن به آخرین مرحله کمال که همان شهادت است، رسید و این راهی بود که نقش پدر و مادر در آن پر رنگ است تا به اسلام و انقلاب پایبند باشد و مطیع امر رهبری که برایش عدالت‌خواهی و آزادی‌خواهی را به ارمغان آورده بود.
علاقه فراوانی به انجام فعالیت‌های دینی داشت و همیشه نمازش را در اول وقت و در مسجد اقامه می‌کرد. در مجالس و مراسم مذهبی فعالانه حضور داشت. این حضور در زمان پیروزی انقلاب بیشتر شد. از مجالس و سخنرانی‌ها استفاده می‌کرد تا با افکار امام خمینی(قدس سره) بیشتر آشنا شود. بعد از سپری کردن ایام نوجوانی به عنوان راننده در شهرداری خمین مشغول به کار شد. در سال 1358 ازدواج کرد و در هنگام شهادت دو دختر داشت که پس از شهادتش به وظیفه زینبی خویش عمل می‌کنند.
با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان رزمنده بسیجی عازم جبهه شد و پس از چند ماه حضور در واحد تدارکات لشکر 17 علی بن ابیطالب(علیهما السلام) در بیست و یکم تیرماه سال 1365 در بمباران هوایی منطقه مهران بر اثر موج انفجار و اصابت ترکش به دست و کمرش به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید پس از تشییع توسط اهالی ولایت‌مدار شهر خمین در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.
